به گزارش صبا، آلما حقیقی نگاهی تحلیلی بر جنبه بصری برنامه کدو بلو داشت برنامه ای که از شبکه نمایش خانگی پخش دارد. حقیقی یادداشتی را با همین محوریت برای صبا نوشته است که در ادامه میخوانید:

«کدو بلو» چگونه خانه را به زمین بازی و یادگیری تبدیل کرد؟

برنامه «کدو بلو» از جمله تولیدات سرگرم‌کننده‌ای است که می‌کوشد مفهوم آموزش و تفریح را در قالب یک خانواده چهارنفره صمیمی برای گروه سنی کودک و نوجوان بازتعریف کند. در روزگاری که بخش عمده‌ای از تولیدات تصویری کودک بر فانتزی‌های تکراری و اغراق‌آمیز متکی است، «کدو بلو» با تکیه بر فضایی خانه‌محور و سرشار از رنگ، توانسته تجربه‌ای واقعی‌تر و نزدیک‌تر به زیست روزمره مخاطب خردسال خلق کند. در این میان، انتخاب رنگ‌ها و چیدمان محیط خانه نقشی کلیدی در القای این حس واقع‌گرایانه و در عین حال شادی‌آفرین دارد.

در نگاه نخست، رنگ‌ها در این برنامه همچون زبانی برای گفت‌وگو با ذهن و احساس کودک عمل می‌کنند. پالت رنگی غالب در دکور و پوشش شامل طیف‌های زرد، نارنجی، آبی و سبز است؛ رنگ‌هایی که در روان‌شناسی کودک به‌عنوان نمادهای خلاقیت، نشاط و احساس شادی شناخته می‌شوند. حضور متوازن این رنگ‌ها در اثباب و اثاثیه خانه یک تعادل رنگی در فضا خلق کرده که هم واقعی است و هم حس شادی و انرژی را القا می‌کند.

خانه‌ای که در برنامه «کدو بلو» می‌بینیم، خانه واقعی خانواده «ماچارتا» است؛ به همین دلیل، در هر گوشه‌اش می‌توان ردی از زندگی روزمره دید. پله‌های چوبی، کفپوش روشن، پرده‌های ضخیم قهوه‌ای و نور زرد گرم در کنار مبلمان رنگارنگ، ترکیبی از آرامش خانه‌های ایرانی و انرژی بالای فضای کودکانه را شکل داده‌اند. چیدمان خانه نه آن‌قدر شلوغ است که ذهن کودک را خسته کند و نه آن‌قدر خلوت که بی‌روح به نظر برسد. وجود میزهای کوچک کار، فضای حیاط، تراس و گوشه‌هایی که امکان بازی و تعامل دارند، محیطی پویا و قابل تغییر ساخته که با ماهیت چالش‌های متنوع برنامه سازگار است.

لباس‌های اعضای خانواده نیز هماهنگ با فضای رنگی و حال‌و‌هوای کلی برنامه انتخاب شده‌اند. استفاده از پارچه‌های ساده با رنگ‌های شاد و روشن، به‌ویژه در لباس مادر و کودکان، حس صمیمیت و تحرک را افزایش می‌دهد و از پیچیدگی و تظاهر دور می‌ماند. رنگ‌های گرم در پوشش مادر با رنگ‌های سرد‌تر در لباس پدر و پسران در تعادل است و در مجموع، هماهنگی میان پوشش شخصیت‌ها و چیدمان خانه، هارمونی بصری چشم‌نوازی ایجاد کرده که هم طبیعی است و هم منسجم.

یکی از ویژگی‌های شاخص «کدو بلو» توجه دقیق به جزئیات تربیتی در فضای خانه است. نبود وسایل تجملی یا عناصر غیرضروری در کنار حضور ابزارهای بازی، وسایل ساده اما کاربردی و رنگ‌های متنوع، نشان می‌دهد که خانه خانواده ماچارتا بر پایه‌ اولویت تربیت خلاقانه کودکان طراحی شده است. در این خانه، هر وسیله دعوتی به تجربه و کنجکاوی است. صندلی‌های سبک و قابل جابجایی، میزهای رنگی کوچک و اشیایی چون توپ، کتاب یا ابزار آشپزی، به کودک یادآوری می‌کنند که بازی و یادگیری می‌تواند در هر گوشه از خانه اتفاق بیفتد.

از منظر روان‌شناختی، انتخاب نورهای گرم به‌جای نورهای سفید و سرد، موجب شده حتی در بخش‌های پرتحرک برنامه نیز حس آرامش و امنیت فضا حفظ شود و ترکیب نور و رنگ به‌گونه‌ای تنظیم شده که محیط، هم هیجان‌انگیز است و هم آرامش‌بخش.

یکی دیگر از عوامل جذابیت برنامه، تنوع فضایی در بستر خانه است. بخش‌های مختلف از جمله آشپزخانه، تراس، حیاط و حتی فضاهای بیرون از خانه به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که مخاطب احساس تکرار نکند. خانواده در یک استودیو یا فضای محدود برنامه اجرا نمی‌کند، بلکه در فضاهای گوناگون فعالیت دارد و این تنوع باعث پویایی قاب‌ها شده و به لحاظ بصری از یکنواختی جلوگیری می‌کند.

با وجود نقاط قوت فراوان در طراحی و چیدمان، در برخی بخش‌ها می‌توان انسجام بصری بیشتری را انتظار داشت. تغییر ناگهانی نور بین فضاهای داخلی و بیرونی در بعضی قسمت‌ها، گاه از حس پیوستگی می‌کاهد. همچنین، در برخی نماها تراکم عناصر دکوراتیو اندکی بیش از حد به نظر می‌رسد و می‌تواند با ساده‌سازی، تمرکز بصری بیشتری ایجاد کند. با این حال، این جزئیات از کیفیت کلی برنامه نمی‌کاهد و ساختار آن همچنان حفظ شده است.

از منظر تربیتی، «کدو بلو» پیامی روشن و ارزشمند به خانواده‌ها منتقل می‌کند: خانه تنها محلی برای سکون و استراحت نیست، بلکه بستری برای رشد خلاقیت، هم‌فکری و تعامل است. رنگ‌ها، نور، اشیا و چیدمان مبلمان در این برنامه هر یک در خدمت همین معنا هستند؛ اینکه زندگی خانوادگی می‌تواند با تخیل، همکاری و بازی غنی شود، بی‌آنکه نیازی به ابزارهای پیچیده یا فضاهای مصنوعی داشته باشد.

در نهایت، «کدو بلو» نمونه‌ای از طراحی هوشمندانه و تفکر تربیتی در محتوای کودکانه است؛ برنامه‌ای که هم به سلیقه‌ی بصری کودک احترام می‌گذارد و هم به اصول روان‌شناسی رشد توجه دارد. در این برنامه، رنگ، نور و حرکت در خدمت هدفی روشن قرار گرفته‌اند: تلفیق آموزش و سرگرمی در قالب زندگی واقعی. شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین دستاورد «کدو بلو» یادآوری دوباره‌ همین نکته است؛ اینکه بازی و خلاقیت از دل سادگی و زندگی روزمره می‌جوشد، نه از زرق‌وبرق و تجملات.